Τετάρτη, Μαρτίου 19, 2008

Η μάχη των ιδεών



«Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η πρωτότυπη εκδοχή της νεωτερικότητας. Η Γαλλία δεν είναι παρά ένα υποτιτλισμένο αντίγραφο».

Αυτά έλεγε ένας από τους γνωστότερους φιλοσόφους της Γαλλίας, ο Ζαν Μπωντριγιάρ, που πέθανε τον περασμένο Μάρτιο σε ηλικία 77 ετών. Ο Μπωντριγιάρ δεν έκρυβε τις επιφυλάξεις του για την αμερικανική κουλτούρα. Αναγνώριζε όμως ότι τα τελευταία χρόνια, αν όχι τις τελευταίες δεκαετίες, οι καινούργιες ιδέες έρχονται από την Αμερική, όχι από την Ευρώπη. Και σίγουρα όχι από τη Γαλλία, που η τελευταία συμβολή της στη μάχη των ιδεών χρονολογείται από την εξέγερση του ΄68. Οι Ευρωπαίοι διανοούμενοι δεν έχουν πεθάνει: ο λόγος του Γιούργκεν Χάμπερμας εξακολουθεί να βαραίνει, τα αμφιθέατρα όπου μιλά ο Σλαβόι Ζίζεκ είναι πάντοτε γεμάτα. Ωστόσο το κέντρο βάρους έχει μετατοπιστεί στην Αμερική.

Σύμφωνα με τον Τζέημς Χάρκιν, που το βιβλίο του «Μεγάλες Ιδέες: Ο Ουσιαστικός Οδηγός για τη Σύγχρονη Σκέψη» κυκλοφόρησε τον περασμένο μήνα από τις Εκδόσεις Αtlantic Βooks, μια από τις εξηγήσεις αυτής της μετατόπισης είναι η γενναιοδωρία που δείχνουν τα πανεπιστήμια και τα think tanks της Αμερικής. Ο Τσαρλς Μάρεϊ, ένας αμφιλεγόμενος καθηγητής που έγινε γνωστός από το βιβλίο του «Η καμπύλη του Μπελ», χρηματοδοτήθηκε από το Αmerican Εnterprise Ιnstitute για να κάνει μια αξιολόγηση των 4.000 διανοητών που έχουν περάσει από την ανθρώπινη ιστορία. Η έρευνά του κράτησε πέντε χρόνια και οδήγησε σε ένα ογκώδες βιβλίο, που ενδιαφέρει μόνο ένα ειδικό κοινό. Αυτό όμως είναι δευτερεύον. Θα μπορούσε ποτέ ένα ευρωπαϊκό ίδρυμα να διαθέσει τόσους πόρους για ένα τόσο φιλόδοξο εγχείρημα;

Η κυριαρχία της Αμερικής στο παγκόσμιο τοπίο των ιδεών δεν είναι όμως μόνο θέμα χρημάτων, γράφει ο Χάρκιν στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς. Οι Αμερικανοί συγγραφείς και δημοσιογράφοι έχουν αποκτήσει την ικανότητα να εκλαϊκεύουν πολύπλοκες ιδέες και να τις κάνουν προσιτές στο ευρύ κοινό. Το βιβλίο Freakonomics έγινε επιτυχία σε όλο τον κόσμο γιατί οι συγγραφείς του κατορθώνουν να κάνουν «σέξι» μια επιστήμη που είναι κατά γενική ομολογία βαρετή: την οικονομία. Τα μακροσκελή άρθρα ιατρικού περιεχομένου που δημοσιεύονται στο περιοδικό Νιου Γιόρκερ είναι πάντοτε συναρπαστικά. Η εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς έχει καθιερώσει ένα ειδικό ετήσιο ένθετο, όπου παρουσιάζονται οι καλύτερες ιδέες στον κόσμο. Μετράει βέβαια και το γεγονός ότι στη χώρα αυτή αντιμετωπίζουν τη δημοσιογραφία με μεγαλύτερη σοβαρότητα από ό,τι αλλού.

Θα μπορούσε να αντιτάξει κανείς ότι οι Αμερικανοί διανοούμενοι είναι επιπόλαιοι, οι προσεγγίσεις τους επιφανειακές, οι αναλύσεις τους απλουστευτικές. Ακόμη κι έτσι, δεν παύουν να είναι χρήσιμοι: εισάγουν τον αναγνώστη σε ένα θέμα και τον ενθαρρύνουν να διαβάσει περισσότερο γι΄ αυτό. Με αυτήν άλλωστε τη μέθοδο, που έφερε το όνομα OΚόσμος της Σοφίας, δεν είχε προκαλέσει και ο Γιοστάιν Γκώρντερ το ενδιαφέρον των νέων της Ευρώπης για τη φιλοσοφία;

26 Comments:

At 19/3/08 9:40 μ.μ., Blogger S G said...

Στις ΗΠΑ οντως ειναι καλλιεργημενη η τεχνη του να προβαλεις το αντικειμενο σου με τροπο που το κανει προσιτο και ενδιαφερον. Αυτο νομιζω σε μεγαλο βαθμο εχει να κανει με τα ιδιωτικα πανεπιστημια και την κουλτουρα παροχης υπηρεσιων τους.

Στην Ευρωπη ο καθηγητης δεν νοιαζεται αν ο μαθητης δεν καταλαβαινει το μαθημα, στις ΗΠΑ ομως με λιγες κακες teaching evaluations αρχιζεις να εχεις προβληματα...


"έγινε γνωστός από το βιβλίο του «Η καμπύλη του Μπελ»"


μηπως εννοεις την κωδονοειδη καμπυλη, πιο γνωστη ως Γκαουσιανη ή κανονικη κατανομη?

 
At 19/3/08 11:12 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

(Κι εγώ νομίζω οτι πρόκειται για τη γκαουσιανή.)
Μπορεί κανείς να αναφερθεί στους "αμερικανούς διανοούμενους;"

Δυό τρεις πραγματιστές και κάτι μισότρελλους πλατωνιστές ξέρω. Στα δάχτυλα των δυο χεριών... Υπάρχουν κι άλλοι;

 
At 20/3/08 12:01 π.μ., Blogger maikwl said...

"Θα μπορούσε να αντιτάξει κανείς ότι οι Αμερικανοί διανοούμενοι είναι επιπόλαιοι, οι προσεγγίσεις τους επιφανειακές, οι αναλύσεις τους απλουστευτικές."
Αν είναι δυνατόν, τι απίστευτη γενικολογία είναι αυτή, Μιχάλη; Μου θυμίζει κάτι αφορισμούς φίλων Ευρωπαίων κοινωνικών επιστημόνων που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν Αμερικανούς συναδέλφους τους "στα ίσια" και λένε πως "δεν έχουν βάθος/προοπτική". Συγνώμη, αλλά προσωπικά βρίσκω την άποψη αστεία...
Έχετε πάρει χαμπάρι τι παίζει στην αμερικάνικη βιβλιογραφία (πολιτική, φιλοσοφία, οικονομία κ.τ.λ.); Αν διαβάζετε μόνο αυτά που οι Ελληνικοί εκδοτικοί οίκοι αποφασίζουν να μεταφράσουν χάνετε το μεγαλύτερο μέρος της αμερικάνικης διανόησης.

 
At 20/3/08 8:21 π.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Παιδιά, νομίζω πως έτσι μεταφράστηκε στα ελληνικά το βιβλίο του Μάρεϊ, αλλά μπορεί να κάνω και λάθος, δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω.
Mixalhs, έχεις απόλυτο δίκιο, το έγραψα έτσι ως επιχείρημα που θα μπορούσαν να αντιτάξουν οι Ευρωπαίοι. O Mαυροπρόβατος είναι υπερβολικός, όπως πάντα. Αλλά είναι δικαιολογημένος, ζει σε μια χώρα που δεν παράγει (πλέον) σκέψη.

 
At 20/3/08 8:24 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Μου έκανε εντύπωση αυτό το άρθρο, δλδ τί θέλει να πει ο ποιητής εξόν του να εξάψει τον επί δεκαετίες καλλιεργημένο αντιαμερικανισμό των αναγνωστών του εντύπου του;

Το Μαύρο Πρόβατο έχει ξεφύγει εντελώς τελευταίως. Μέχρι και το Ρίτσο θεωρεί ποιητή.

 
At 20/3/08 8:27 π.μ., Blogger Αθήναιος said...

Α ναι και "Ο Κοσμος της Σοφίας" ίσως είναι το πιο ανόητο βιβλίο που εκδόθηκε ποτέ στο Βόρειο Ημισφαίριο.

 
At 20/3/08 3:07 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

ζει σε μια χώρα που δεν παράγει (πλέον) σκέψη.

Α, σε αυτό θα συμφωνήσουμε :-)

Μόνο που το πήρατε στραβά το υπόλοιπο, αλλά συγχωρείστε εφόσον δεν είστε διανοούμενοι ;-)
αγαπώ την αμερική και σέβομαι απεριόριστα τους επιστήμονες, ιδιαίτερα δε του επαγγελματικού χώρου που γνωρίζω καλύτερα.

Είχα όμως την εντύπωση οτι το κείμενο μιλάει για άλλο πράγμα: τους "διανοητές", ή "θεωρητικούς", τους Χάμπερμας τους Λατούρ και τους Ανγκάμπεν τέλος πάντων. Τι ανάλογο υπάρχει στην Αμερική; Ψιλοτίποτα. Μια χούφτα φιλελεύθεροι παπούληδες πραγματιστές (πέθανε κι ο Ρόρτυ...), κάποιους πυροβολημένους νεοκον...
Αν γνωρίζετε κάτι άλλο, μιλήστε, μη μας τους κρύβετε!

 
At 20/3/08 3:30 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Ναι, σας αφήνουν στο κόμμα να διαβάζετε Αγκάμπεν, μην τρελαθούμε τώρα.

 
At 20/3/08 4:13 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Αθήναιε κανέναν αμερικάνο ζήτησα να μας πεις! (μα τι λέτε εκεί στα τσάγια σας;) Τέλος πάντων, διαπιστώνω με χαρά οτι εσύ πας, εγώ έρχομαι, μπορεί να συναντηθούμε κιόλας (όταν τελειώσεις κάτι του Μπένζαμιν που είχες γράψει οτι ξεκίνησες;)

μπουχαχαχαχαχα

 
At 20/3/08 4:19 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Τον Μπένγιαμιν αποφάσισα να τον κάνω γνωστό στην ελληνική κοινή γνώμη (να τον βγάλω δλδ από τα γεμάτα καπνό μπαρ των Εξαρχείων όπου τον κάνουν quote 45ρηδες που ψηφίζουν Γιωργάκη και ΣΥΡΙΖΑ ομνύουν στο όνομα του Ντύλαν) στο under publication διήγημά μου, μέρος μια ανθολογίας νέων συγγραφέων. Εσένα θα σου αρέσει πολύ. Η ηρωίδα που έχει ίνδαλμα τη Βλάχου, τα έχει μ'ενα μπενγιαμικό 45ρη και θα επέτρεπε στον εαυτό της να τον αγαπήσει αν δεν ήταν αριστερός.

Face it Πρόβατε, είναι φοβερό ελάττωμα να είσαι κουμμούνι. Βέβαια εσύ κάπως σώζεσαι επειδή δεν είσαι συνασπιστήρι και ξέρεις τον Ρομπυσόν. Θα ξεχάσω οτι σε συζήτηση μαζί μου επικαλέστηκες τον Μπένγιαμιν για να ψαρώσω. Ψαρώνω μόνο με τον ανθρωπισμό. Κανα Μπάουμαν κανα Ζίζεκ που είναι και πεταχτούλης γκόμενος, τέτοια πράγματα.

Μπουχαχα back at you.

 
At 20/3/08 4:36 μ.μ., Blogger Μιχάλης Μητσός said...

Βγάλαμε και είδηση: ο Μαυροπρόβατος κατηγορείται ότι είναι κουμμούνι και ΔΕΝ εκδίδει διάψευση.

 
At 20/3/08 5:28 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Ωραία. Αθήναιε επειδή οτι ήταν να μάθει για το θέμα η κοινή γνώμη τόμαθε, τι λες για ένα διήγημα με μια φιλιπποβλαχική 45άρα που τα έχει με κάποιον που έχει ίνδαλμα τη νύφη του Μπένγιαμιν; ;-)

(Τον οποίον δεν τον έφερα εγώ σε κουβέντα που είχαμε, εσύ είχες γράψει οτι τον είχες στο πλάνο για διάβασμα και σε ρώτησα και καναδυό φορές πώς πάει).

Μ'αυτά και μ'αυτά, αποδεικνύετε απλώς οτι είστε τελείως άσχετοι με την αμερικανική διανόηση - ή δε θέλετε να μας φωτίσετε εμάς τους άσχετους!

 
At 20/3/08 5:42 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Θα το γράψω όταν γίνω 45άρα.

Λοιπόν. Δεν παρακολουθώ τους αμερικανούς φιλελευθέρους. Θα μπορούσα να σου απαριθμήσω μερικούς και να σου συνδέσω μερικά ενδιαφέροντα μπλογκ αλλά τώρα μεταξύ μας δεν κάνουμε τέτοια, μιλάμε για πράγματα που γνωρίζουμε και διαβάζουμε οι ίδιοι. Τί θα κάνουμε τώρα, θα γκουγκλίζουμε για ν'απαντούμε ο ένας στον άλλο; Προτιμώ τα ευφυολογήματα ή τις αποπειρες σ'αυτά. :-)

Έχω τόσο πολλά κενά στην κλασική σκέψη και προσπαθώ να τα καλύψω ενταντικά ( Μπένγιαμιν διάβασα στα 36, Μπάουμαν πέρσυ, Αγκάμπεν πέρσυ, Κρίστεβα δεν πρόκειται να διαβάσω ΠΟΤΕ βέβαια) που μέχρι να τα καλύψω στοιχειωδώς, οι σημερινοί φιλόσοφοι θα έχουν σιτέψει και θα έχουν γίνει κι αυτοί κλασικοί. Είμαι λίγο κλασικός τύπος.

Άσε και το άλλο και ελπίζω να μην μου το κοπανάτε στο υπόλοιπο του βίου μου. Φιλοσοφικά η φιλελεύθερη σκέψη δεν χαρακτηρίζεται από κάποια πολυπλοκότητα. :-) Οι συντάκτες του Federalist, ο Λοκ ( μην πεταχτεί κανείς και μου πει ότι ο Λοκ δεν ήταν συντάκτης των Federalist Papers, το γνωρίζω), ο Χαμιλτον και οι λοιποί, δεν ήταν φιλόσοφοι, άνθρωποι της πιάτσας ήταν και ήθελαν θεωρητικό υπόβαθρο στις εμπορικές τους δραστηριότητες. Εφηύραν την έννοια του φυσικού δικαιώματος και καθάρισαν. Την απάντηση του Χατζή στο μπλογκ μου τη διάβασες. Η Φ σκέψη αρχίζει και τελειώνει στο αίτημα για ελευθερία και επειδή αυτό είναι ένα αίτημα διαρκές γιαυτό και επανέρχεται.

Τον Μπένγιαμιν δεν τον διαβάζω για να αποκτήσω πολιτική σκέψη αλλά για να μάθω να βλέπω έργα τέχνης, να μάθω να γράφω με λίγο στυλ και για να ξεφεύγω λίγο από τον εργαλειακό λόγο του φιλελευθερισμού.

Ο Μπενγιαμινικός μυστικισμός και η πνευματική παραγωγή της αριστεράς είναι γοητευτικά πράγματα. Τα εξερευνώ αλλά δεν ενδίδω με τίποτα. :-)

 
At 20/3/08 6:05 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Οι "Σύμμαχοι" πάντως διαβάζουν με θρησκευτική ευλάβεια το μπλογκ των Becker-Posner ( με κάποιον από τους δύο έκανε και ο Χατζής το διδακτορικό του, μου διεφεύγει με ποιον) οι οποίοι διαπραγματεύονται από μια φιλοσοφική σκοπιά διάφορα ζητήματα που ανακύπτουν στην επικαιρότητα, από το δικαίωμα στη μαντήλα μέχρι το ζήτημα της κλειτοριδεκτομής στις δυτικές κοινωνίες.

Κατά την ταπεινότατη γνώμη μου όλα αυτά έχουν ήδη απαντηθεί.

 
At 20/3/08 6:17 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Ομολογώ οτι μ'ενδιαφέρει πάρα πολύ τι διαβάζουν (και πότε) οι φίλοι που συμμετέχουν στο γενικότερο κουβεντολόι στα μπλογκς. Μακάρι να έχεις κάποτε όρεξη να λανσάρεις σχετική συζήτηση στο μπλογκ σου!

Γι αυτό που εξακολουθώ να θεωρώ κύριο θέμα εδώ, καταλήγουμε λοιπόν οτι οι προλαλήσαντες δεν γνωρίζουν (ζώντες) αμερικανούς διανοητές πρώτου βεληνεκούς - ή πολύ λίγους. Έχουν όμως μεγάλη ευκολία να επικαλεστούν ευρωπαίους.
Τι να συμπεράνουμε;

 
At 20/3/08 6:20 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

(Μαζί γράφαμε. Εννοώ πάντως διανοητές μεγάλου βεληνεκούς όπως το συννενοηθήκαμε πριν, όχι έντιμους ακαδημαϊκούς, ούτε αφελείς, ούτε βεβαίως επιστήμονες πέραν των χιουμάνιτις)

 
At 20/3/08 6:41 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Στο μπλογκ μου συζητάμε για σοβαρά θέματα: Το Larousse Gastronomique και οι αναφορές στη λογοτεχνία σερβίρονται ως side dish κάποιου πιάτου σιγά μην το μαγαρίσω με τέτοιες συζητήσεις!!

Και ο Becker και ο Posner είναι μεγάλοι διανοητές και ο Φουκουγιάμα είναι και ο Λήο Στράους είναι κι ας έχει γίνει αντικείμενο εκμετάλευσης από τους νεο-κονς.

Επίσης μην ξεχνούμε ότι πάρα πολλοί από τους ευρωπαίους μεγάλους, άνθισαν στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και όχι σ'αυτά της Ευρώπης. Γιατί άραγε;

 
At 20/3/08 6:48 μ.μ., Blogger maikwl said...

Μαύρο πρόβατο, κάνεις μεγάλο λάθος. Διάφοροι από τους "διανοητές μεγάλου βεληνεκούς" που έχεις στο μυαλό σου (πέρα του Χάμπερμας που κάπου αναφέρθηκε) έχουν ήδη γίνει περίγελος σε αρκετούς Αμερικάνικους ακαδημαϊκούς κύκλους ως διανοητικά dishonest: http://en.wikipedia.org/wiki/Fashionable_Nonsense
Προσοχή, δεν λέω πως ο μεταμοντερνισμός είναι debunked αλλά πως πολλά από τα υποτιθέμενα αστέρια του μας κοροϊδεύουν...

Δεν ξέρω τι γίνεται στην Ευρώπη, αλλά αν θες να μάθεις περί Αμερικάνικης διανόησης υπάρχουν αρκετά προπτυχιακά μαθήματα που καλύπτουν την ανάγκη. Δες για παράδειγμα εδώ:
http://history.berkeley.edu/faculty/Smith/H132B/
Συγνώμη που δεν κάθομαι να συγγράψω προσωπικά την λίστα - όποιος ενδιαφέρεται ας διαβάσει, οι πληροφορία είναι άμεσα στα χέρια σας στην εποχή των ιντερνέτς. Και αν δεν ξέρεις κάποια από τα ονόματα, αυτό δεν έχει σχέση με το βεληνεκές τους, αλλά με το γεγονός πως δεν τους έχεις διαβάσει (για τον οιοδήποτε λόγο).

Φυσικά όλα όσα λέμε εδώ έχουν βάση στις γενικότερες απόψεις μας περί επιστήμης - και μάλλον το κενό μεταξύ μας δεν πρόκειται να καλυφθεί σε αυτή τη συζήτηση. Αλλά είναι τραγικό να υποστηρίζεις πως δεν υπάρχουν αμερικανοί intellectuals (το οποίο δεν είναι το ίδιο πράγμα με το να πεις πως θεωρείς τους Ευρωπαίους ανώτερους). Εγώ και πάλι θα θεωρούσα πως αντιμετωπίζεις το θέμα με παρωπίδες.

 
At 20/3/08 7:09 μ.μ., Blogger S G said...

"Δυό τρεις πραγματιστές και κάτι μισότρελλους πλατωνιστές ξέρω. Στα δάχτυλα των δυο χεριών... Υπάρχουν κι άλλοι;"

Rawls, Dworkin, Nozik ετσι προχειρα απο φιλοσοοφους.

Σε αλλες επιστημες, σχεδον ολα τα Νομπελ οικονομικων, παρα πολλα σε φυσικοχημειες και ιατρικη.

Επισης ατομα οπως Steven Pinker, Jared Diamond, Daniel Dennett, Stephen Jay Gould κτλ ειναι κορυφαιοι διανοητες που 'αλλαξαν ή αλλαζουν καθημερινα την διαδεδομενη αποψη για πολλα ζητηματα.

Ειναι ανοητο να κανουμε τωρα schwanzvergleich για το ποια ηπειρος εχει τους περισσοτερους διανοητες αλλα ακομα πιο γελοιο να λεει κανεις οτι οι ΗΠΑ δεν εχουν αρκετους! Αν εξαφανιζονταν τα πανεπιστημια των ΗΠΑ μαζι με αυτους που τα αποτελουν, η παγκοσμια διανοηση θα παθαινε καθιζηση, κλασεις μεγεθους μεγαλυτερη αποτι αν εξαφανιζοταν οποιαδηποτε αλλη χωρα.


ΥΓ με τον Ποζνερ εκανε ο Χατζης διδακτορικο (αν τους διαβαζει κανεις ευλαβικα θα επρεπε να ξερει ποιος ειναι ο νομικος απο τους δυο)

 
At 20/3/08 8:43 μ.μ., Blogger Αθήναιος said...

Καλά, πώς τόλμησα να ξεχάσω τον Ντουώρκιν; Ο Σχολάριος ο οποιος ετοιμάζει την έκδοση του εμβληματικού του έργου,"Η Αυτοκρατορία του Δικαίου", θα μου κόψει την καλημέρα! Παρατρίχα γλύτωσα τη μπούφλα από τον SG που δεν θυμόμουν με ποιον έχει κάνει διδακτορικό ο Χατζής και επειδή δεν διαβάζω φανατικά το συγκεκριμένο μπλογκ (Ήμαρτον!), να την πατήσω από αλλού!

@mixalhs Το Μαύρο Πρόβατο είναι Μαθηματικός άρα δεν είναι και φαν των μεταμοντέρνων. Δεν έκανα κλικ στο λινκ αλλά φαντάζομαι τί συνδέσατε. Ποτέ δεν έχουμε επικαλεστεί τον Λακάν εδώ μέσα,είμαστε κάπως σοβαροί σ'αυτά.

 
At 21/3/08 7:13 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Είπα να μην ανταπαντήσω, γιατί τρεις λαλούν και δυό χορεύουν εδώ μέσα, αλλά και γιατί σιχαίνομαι να το κάνω αυτό.
Παραξύνεστε όμως στη γκλίτσα...

1) Μιλάμε για ζωντανούς - από την αρχή αν το προσέξατε. Οπότε έξιτ Ρωλς και Νόζικ. Και ο Γκουλντ νομίζω οτι πέθανε, αλλά τι τον ανακατεύουμε εδώ το γίγαντα της θεωρίας της εξέλιξης; Άσχετο.
2) Ο Ντβόρκιν είναι (άλλος) ένας αναλυτικός. Ούτε σχολή έχει ούτε αυτόνομος είναι. Εξιτ κι αυτός, προς την κατηγορία των αξιότιμων ακαδημαϊκών
3) Αφού δεν ξέρετε εσείς, ας σας πω εγώ τι ξέρω: ο Cavell είναι αξιόλογος και εντάσσεται μέσα στο μόνο ίσως αξιόλογο ρεύμα σκέψης με βαθιές ρίζες στην Αμερική.
Από τη μεριά των μισότρελλων (στραουσιανών), ο Mansfield είναι καλός και η μελέτη του στο Μακιαβέλι έχει κάτι να πει.

Ο μεγαλύτερος εν ζωή διανοητής της αμερικής είναι κατά τη γνώμη μου ο Putnam. Πολυσχιδέστατο πνεύμα, δεν θα έλεγα οτι έχει κάποια "ισχυρή θέση" καθώς η σκέψη του είναι μια ολόκληρη πορεία από τους αναλυτικούς στον "φιλελεύθερο" πραγματισμό που θεμελίωσε ο Dewey.
Λίγοι λοιπόν και γηραιοί.

4)Mihalis, με πειράζει να λες τέτοια πράγματα "για τη στάση μου απέναντι στο θέμα". Αν είχες διαβάσει καμμιά από τις βλακείες που γράφω στο μαγαζί μου θα το διατύπωνες αλλιώς. Πάντως είναι λίγο υπερβολικοί οι αναρχοφρίκουλες (Σοκάλ/Μπρικμόν) με τα συμπεράσματά τους - δεν είναι όλα πχ του Deleuze για πέταμα (ενώ αντίστοιχα οι πολιτικές ανησυχίες του Chomsky δε θα έλεγα οτι διακρίνονται για τη βαθύτητά τους). Κατά βάση όμως, έχουν καταφανώς όλα τα δίκια.

5) Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αν οι ΗΠΑ έχουν σοβαρούς "διανοητές" - γιατί όντως έχουν λίγους. Το ερώτημα είναι κατά πόσο η φιγούρα αυτή του μεγάλου θεωρητικού στοχαστή της πολιτικής, της κοινωνίας και της ιστορίας εκλείπει, ή μάλλον έλκεται από τη φιγούρα του επαγγελματία επιστήμονα - όπως προέβλεπε κατά κάποιο τρόπο ο Εγκελς πριν από εκατοντόσα χρόνια.

 
At 21/3/08 8:13 μ.μ., Blogger S G said...

α συγγνωμη δεν ειχα καταλαβει οτι ορισμος του διανοητη ειναι για σενα:

"καπνιζει πιπα, φοραει ζιβαγκο, συχναζει σε καφε, μιλαει γαλλικα"

Για μενα διανοητης ειναι οποιος επηρεαζει τις αντιληψεις μας σε βασικα (επιστημονικα) ζητηματα. Με αυτο το κριτηριο οι ΗΠΑ εχουν με διαφορα το δυνατοτερο διανοητικο δυναμικο (και βασικα αδιαφορω αν γεννηθηκαν εκει ή οχι, εκει δουλευουν).

"Ο Ντβόρκιν είναι (άλλος) ένας αναλυτικός. Ούτε σχολή έχει ούτε αυτόνομος είναι. Εξιτ κι αυτός, προς την κατηγορία των αξιότιμων ακαδημαϊκών"

εγω απο τους (ακαδημαϊκους) φιλοσοφους ξερω οτι ο Ντορκιν ειναι τερας. Φαινεται για σενα ειναι μικρος...


Οσο για το οτι ειναι γηραιοι: ο Νοζικ ηταν νεος, αλλα δυστυχως μας αφησε. Παρομοιως προσφατα μας αφησε ο Ρωλς. Και ο Γκουλντ εχει πεθανει, παλι προσφατα.

"τι τον ανακατεύουμε εδώ το γίγαντα της θεωρίας της εξέλιξης; Άσχετο."

α ναι δεν καταλαβα οτι εκτος απο Γαλλος για να ειναι κανεις διανοητης πρεπει να μιλαει και για θολα, μη αποδειξιμα θεματα?

"Το ερώτημα είναι κατά πόσο η φιγούρα αυτή του μεγάλου θεωρητικού στοχαστή της πολιτικής, της κοινωνίας και της ιστορίας εκλείπει"

μεταφραση: το ερωτημα ειναι αν εκλειπει η φιγουρα του, συνηθως Γαλλου, υπερτιμημενου θολοκουλτουριαρη που χωρις γνωσεις καμμιας σχετικης επιστημης (οικονομικα, ψυχολογια, βιολογια, ανθρωπολογια) και χωρις κανενα στοιχειο, νομιζει οτι μπορει να εξηγησει τον κοσμο.

Αυτα ειναι τα ατομα που χωρις στοιχεια πιστευουν στον ευγενη αγριο, που δεν καταλαβαινουν την εννοια της βιολογικης εξελιξης, που πιστευουν οτι ο ανθρωπος ειναι αγραφος πινακας και πολλα αλλα παραμυθια...

Ναι αυτη η φιγουρα ειναι εδω και χρονια discredited και ευτυχως τεινει να εκλειψει.

 
At 21/3/08 10:43 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Δίνω μια πιθανότητα να αδικείς τον εαυτό σου όταν αντί σχολίου βγάζεις (κομματάκι άγαρμπα βρε μπαγάσα!) τα ψυχικά σου τραύματα με τα ζιβάγκο, τις πίπες και μάλλον και με τα γαλλικά.
Τα άλλα γίνονται, χρόνος και όρεξη για βάσανο χρειάζεται, αυτό όμως να το προσέξεις!

 
At 22/3/08 6:15 μ.μ., Blogger S G said...

μαντευω οτι προσπαθεις να ειρωνευτεις αλλα μαλλον η ειρωνεια σου ειναι τοσο λεπτη που δεν την πιανω.

Πως ακριβως μπορει να εχω τραυμα με τα ζιβαγκο και τις πιπες? δυσκολο ειναι να αγορασω απο ενα και να αραζω σε ενα καφε?

οσο για την απροθυμια/αδυναμια σου να απαντησεις εντος θεματος παραπεμπω εδω

 
At 15/6/08 2:58 π.μ., Blogger paralemvios said...

Εσείς ανταλλάσσετε καλαμπουράκια,όμως οι κουκουλοφόροι δρουν.
Και τώρα έχουν και τον ύμνο τους-ποιος θα τον μελοποιήσει;

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ




ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ


1 Με αητού ψυχή και θώρι
και μ΄απλή κι αγνή καρδιά
μόνον οι κουκουλοφόροι
βλέπουν γύρω καθαρά.

2 Κι ενώ οι άλλοι λέν τι «πρέπει»
και πια παύουν-και σιωπούν,
οι κουκουλοφόροι έπη
γράφουν,δίχως να μιλούν.

3 Όταν καίνε τις σημαίες
και του «Αγνώστου» τη σκοπιά
πλαστουργούν σκιερές αλέες
να βαδίσει η Ανθρωπιά.

4 Κι ας φωνάζουν οι αχρείοι
ελληνίδος όπου γης,
και καθείς ας επισείει
απειλές λογής λογής

5 για τους νέους,που «βεβηλώνουν»,
όπως όλοι λεν αυτοί
τα ιερά,όταν ξηλώνουν
ό,τι χρήζει να χαθεί.

6 Κι αν εκάη μία σημαία
χίλιες καιν οι βουλευτές
βίλλα φτιάχνοντας μια νέα
με λεφτά από τις κλεψ ιές.

7 Κι άλλες χίλιες ο καθένας
υπουργός,πολιτευτής,
κομματόσκυλο,ή ένας
κρατικός αρχιληστής,

8 όταν κλέβει απ΄του Δημόσιου
τον φτωχό τον κορβανά
ιερό δίχως και όσιο
κάτι να τον σταματά.

9 Κι όποιον κλέφτει,τονε στέλνουν,
όχι για τη φυλακή,
μα στο σπίτι τον πηγαίνουν
να τα φάει ήσυχα εκεί.

10 Όμως όταν χαλαστούνε
μια καρέκλα,ένα σκαμνί,
οι ληστές αυτοί βοούνε
για την αβαρία αυτή.

11 Κι όλοι ενώ είναι πνιγμένοι
στα κλεμμένα τους λεφτά
στο ρεφραίν καθείς τους μένει:
«ποιος θα τα πληρώσει αυτά;»



12 Ω! Μιαροί! Ο κουκουλοφόρος
δεν μιαίνει τα ιερά:
των ηρώων μαντατοφόρος
νέα σάς φέρνει τρομερά.

13 Ένα αγώνα φέρνει νέον
στην πανάθλιά σας γη
και σας λέει: «ξεχάστε πλέον
όσα κάνατε όλοι πριν».

14 Κι οι μολότωφ του θ’ ανάψουν
μια τρανή τώρα φωτιά
και συθέμελα θα κάψουν
όσα σάπια και παλιά.

15 Οι κουκουλοφόροι δίνουν
σάρκα στ΄ όνειρο κι οστά
κι όλα πίσω τους τ΄αφήνουν
και τραβούν γοργά μπροστά.

16 Απ΄τα βάθη των αιώνων
οι ήρωές μας τους θωρούν
και θερμά μ΄ευχές τους ραίνουν
και μ΄ευλόγια όση μπορούν.

17 Κι αν εζούσανε και τώρα,
θα διαδήλωναν μαζί,
με κεινούς όπου η χώρα
θέλουν λεύτερα να ζει.

18 Κι αν υπήρχανε,οι ιδιοι
πρώτοι θα ΄βαζαν φωτιά,
κι άλλη μια στις που ΄χουν ήδη
δόξας παίρνοντας πρωτιά.

19 Ω! Αν εζούσαν οι καλοί μου
θα ΄χανε ξεσηκωθεί
κι όλοι οι άθλιοι του Μαξίμου
θα ΄χανε έρριζα χαθεί.

20 Δε σκοτώθηκαν εκείνοι
για να οργιάζει η διαφθορά
για ν΄ ανθούν μαφιόζων κτήνη
και να καίει η αγορά΄

21 τα παιδιά μας για να βγαίνουν
κούτσουρα από τα σχολειά,
και πάντα άνεργα να μένουν
κι ας γυρεύουνε δουλειά΄

22 οι εργάτες μες στους δρόμους
αρρωσταίνοντας να σβυουν,
να τους λένε παρανόμους
αν πεινώντας απεργούν,

23 ο αλλοπρόσαλλος ο «θείος»
τρισεκατομμύρια να ΄χει
ο λαός ενώ αισίως
για ευρώ ένα δίνει μάχη,

24 kαι αβίωτος να ΄ν΄ο βίος
σε παιδάκια τρυφερά
και να δυστυχεί αισίως
κάθε μια νοικοκυρά.

25 Φλόγα που τα βρώμια καίει
και τα σάπια καταλεί!,
ο εμπρηστής,όχι δε φταίει,
μα η πατρίδα τον φιλεί..

26 Όλοι οι ήρωες του «Αγνώστου»
άμοιροι ήσαν και φτωχοί
που καθένα ο υπουργός του
έστελνε να σκοτωθεί,

27 για να μένει εκείνος σώος
κι απ΄τις σάρκες τους να ζει
σαν αυτός να ΄ναι αθώος
ή αυτοί να ΄ταν χαζοί.

28 Για να βγαίνουν βουλευτήδες
Άκηδες βλητοκουτοί
και να πνίγουν Παπουτσήδες
τις Σαμίνες με κουπί.

29 Οι ήρωες –όχι!-δε χαθήκαν
για να κλέβει ο βουλευτής
κι ο υπουργός να ΄χει για προίκα
θησαυρούς ολοζωής.

30 Και «αυτή ΄ναι η Ελλάδα»
Για να πει πρωθυπουργός,
που του πρέπει μες στη ΓΑΔΑ
και δοχείο ναν΄ νυκτός.

31 Ω! Γενναίοι κουκουλοφόροι!
Η φιλτάτη μας πατρίς
της Βουλής δεν είναι οι χώροι,
μα όπου είστε,είναι,εσείς!

32 Από εσάς, αν είναι να ΄λθει
θα ΄λθει πάλι η λευτεριά
που ο Πολιτικός εβάλθη
ν’ ανταλλάξει με σκλαβιά.

33 Εις εσάς χτυπάει κλεισμένη
της πατρίδος η καρδιά
κι από σας μόνο προσμένει
όπως τότε ελευθεριά.

34 Και ο Ευρωπαίος κυττάει
τον αγώνα τον ιερό
τους δυνάστες σας ρωτάει:
«θε΄τε ν΄αναλάβω εγώ;»

35 Απ΄τις μαύρες σας κουκούλες
πίσω εκρύφθη η λευθεριά
όπως μέσα σε σακκούλες
να μη σβυούνε τα κεριά.

36 Μα κεριού δεν είναι αχτίδα
ό,τι πίσω έχετε εκεί-
μόνο είναι θρυαλλίδα
βόμβας πλούτου φονική.

37 Κι ανυπόμονα το χέρι
που τηνε κρατεί κυττά
καθώς βιάζεται να φέρει
εις στους σκλάβους λευθεριά.

38 Κάψτε πύργους,κάψτε κάστρα,
κτίριο κάψτε αισχρής Βουλής-
στείλτε μήνυμα προς τ΄άστρα
ότι φέγγετε κι εσείς.

39 Ρίξτε πλούτια υψωμένα
ως της φτώχειας το λαιμό!
Ρίξτε ονόματα πρησμένα
από Χρήμα και Καιρό!

40 Σπάστε! Κάψετε! Ρημάξτε!
Κι ό,τι θένε,όποιοι,ας πουν:
Σας τρομάζουνε; Τρομάξτε!
Σας ζημιώνουν; Να χαθούν!

41 Και μη σκέψη γεννηθεί σας
πως χαλάτε ξένο βιος:
όλη η Πλάση είναι δική σας
μιας και βγήκατε στο φως.

42 Κάτω οι πατρίδες όπου
βλέπουν μόνο ένα παιδί
και κάθε άλλο, τόπου όποιου
το αφήνουν να χαθεί.

43 Θάνατος στα έθνη εκείνα
τέκνα ανάξια που γεννούν
και ποδοπατούν τα κρίνα
και τσουκνίδες καλλιεργούν.

44 Κάτω ως ρίχτει ’λάφι λιόντας
ρίξτε κάστρα ανίερα
για του έθνους πολεμώντας
τα σεπτά και τα ιερά.

45 Τέτιο κράτος ας πεθάνει
τέτιο κράτος ας χαθεί
όπου εννιά η κακία κάνει
και μια κάνει η αρετή.

46 Στους μιαρούς της χώρας πρέπει
χαλασμός και συφορά,
χαλασμός αφού τους τέρπει
και φιλούν τη συφορά.

47 Δεν αξίζει για να ζήσει
ένα κράτος σαν αυτό
που ρεμούλα και μπαξίσι
παίζουν μέσα του κρυφτό.

48 Με μολότωφ και σφεντόνα
θα ΄ρθει πάλι ξαστεριά-
με παιδιά που στον αγώνα
πολεμάνε σα θεριά.



49 Και πατρίδα φκιάστε νέα
που η χαρά του καθενού
να ’ναι τ΄άλλου η παρέα-
και οι δυο τους τ’ ουρανού.

50 Και μια φτιάχτε νια πατρίδα
να ΄ναι μάνα για ολουνούς,
καρπισμένη να ’ν’ η ελπίδα
κι άνθος της να είναι ο νους.

51 Και «εκπρόσωποι» να λείψουν
με την πέτρινη ματιά
που κυττούν κάθε να κρύψουν
των πατρώνων τους βρωμιά.

52 Από σας μονάχα η χώρα
θα ’δει πάλι προκοπή,
απ’ των βουλευτών της πρώτα
την κλεψιά αν αποκοπεί....



53 Άγνωστοι Άγνωστον εκάψαν.
Δε σας λέει αυτό,μιαροί,
φωτιά αυτοί πως δεν ανάψαν
μα μνημόσυνου κερί;

54 Υψηλό ό,τι συμβολίζει
του Αγνώστου το ιερό
των νεαρών δεν το βρωμίζει
η ορμή,όσον καιρό.

55 Οι «άγνωστοι» τις ευλογίες
παίρνουν των παλληκαριών
που τιμήσαν τις αξίες
των προγονικών γενιών.

56 Ω! Σεμνοί κουκουλοφόροι!
Α! Ωραίοι καταστροφείς!
Α! Οδηγοί σεις πρωτοπόροι
για τα φώτα της Αυγής!

57 Που εκάψατε θυμώνουν
κάτι κάδους σκουπιδιών
και ουρλιάζοντας ομώνουν
να σας κάνουν σκιες σκιων.

58 Μα οπλισμένμοι μ’ άγιο θάρρος
και με όπλα παιδικά
ο σοφός σεις είστε ο φάρος
που φωτίζει ιδανικά.

59 Κι αυτοί αξίζει να χαθούνε
Απ’ το πρόσωπο της γης-
μες στη μαύρης γης να μπούνε
πάλι φως μη δουν αυγής.

60 Όμως μέσα εις της ψυχής μου
το βαρύν ανασασμό
που ακλουθάει της ζωής μου
του αγώνα τον καυμό,

61 κλαίω τους χωροφυλάκους
που ανίδεος υπουργός
τους ωθεί μέσα σε λάκκους-
τάχα εκεί πως ειν΄ εχθρός.

62 Ειν΄αδέρφια μου και κείνα!
Τα φτωχά μου! Τα καλά!
Που η ανέχεια και η πείνα
μες στις φλέβες τους κυλά.

63 Και αυτό αξιοποιώντας
ο υπουργός τους προσπαθεί
«παρανόμους» δημιουργώντας
μ΄αυτούς σκάλα ν΄ανεβεί.

64 Και τους βάζει να χτυπούνε
αδερφό και αδερφή
ώστε εκείνοι να πονούνε
και να καλοζούν αυτοί.

65 Ναι! Εγώ! Πονώ για κείνους!
Γιατί κάποτε κι εγώ
θύμα ήμουν κάποιου κτήνους
που με κράταγε βουβό.

66 Κι ο υπουργός τους τους κρατάει
με τα μάτια ολοκλειστά
που δε θα ’χε γης να πάει
αν τα είχανε ανοιχτά.



67 Στων αγώνων τ΄ανηφόρι
που στην πρόοδο τραβά
οι έλληνες κουκουλοφόροι
βλέπουν πάντα καθαρά.

68 Ω! Απαίσιοι «πρεπολόγοι»!
Ω! Αχρείοι μαστροποί!
Σας αξίζουν τόσοι ψόγοι
όσοι αίνοι στην ντροπή!

69 Ω! Σεμνοί κουκουλοφόροι!
Ω! Ωραίοι καταστροφείς!
Οδηγοί είστε πρωτοπόροι
για τα φώτα της Αυγής!

70 Οδηγείστε! Οδηγείστε!
Και σας ακλουθάμε εμείς!
Ιχνηλάτες άξιοι είστε
της Χαμένης Μας Τιμής!

71 Το αίμα σας,πυρρό που στάζει,
και γι Αυτήν έχει χυθεί,
η Παιδεία το κυττάζει
απ’ το βάθρο Της σβυστή.

72 Χάμου απ΄της Βουλής ριγμένη
την κερδόσκοπη βουλή,
την πνοή σας περιμένει
να πετάξει σαν πουλί.

73 Σας φωνάζουνε βεβήλους
για σκοπιά που ΄χει καεί-
αλλ΄αυτοί ρίχνουν στους σκύλους
άγια κι όσια για φαϊ.

74 Κι οι «σκοπιές» που εκείνοι χτίζουν
βεβηλώνουν συνεχώς
με το πλούσιο που σκορπίζουν
μαύρο κι άδικο ένα φως.

75 Κι αυτοί σήμερα φωνάζουν
για βεβήλωση ιερών,
που ανεμόμυλοι φαντάζουν
να ΄ναι όλων των καιρών.

76 Κι ο πρωθυπουργός λυσσάει
απ την Εσπερία μακριά
και παλιά λόγια μασάει
και τη μέρα λέει νυχτιά.

77 Και η ίδια η Ευρώπη
δίνοντας λεφτά με ουρά:
«Φέουδό μου όλοι οι τόποι»
υλακτιάει με χαρά.

78 (Α! Ευρώπη! Λίγα θα ΄ναι
και για σένα τα ψωμιά-
οι ασιάτες ξεκινάνε
να σε θάψουν με κορμιά.)

79 Τρεις «μεγάλες» οικογένειες
που το χρήμα δεν ψηφούν
στου λαού πατούν τις έγνιες
πιο «ψηλά» για ν΄ανεβούν.

80 Και με οικογενειοκρατία,
και με μπράβων της τον κλοιο
της Βουλής η Αλητεία
το λαό τρομάζει πλιο.

81 Κι ως σε κάτοπτρο αντικρύζει
τη θωριά της την αισχρή,
’σάς αληταριό βαφτίζει
και φασίστες θεωρεί.

82 Και με τον κουκουλοφόρο
τα ’χουν βάλει οι νουδικοί
που του κλέβουν μες στον ντόρο
και τα τρώνε παρεκεί.

83 Αλλ΄αυτός με μια σφεντόνα
τα όσα κτήνη αψηφά
και μ’ αλύγιστο το γόνα
ν΄ανθρωπίσουν τους ζητά.

84 Και βοηθό έχει παρέκει
του λαού το αγνό λεφούσι
που αν κι ακόμα άπραγο στέκει
μα το τρέμουνε οι πλούσοι..

85 Οι χαφιέδες ενάντιά του
κοάζουνε των καναλιών,
αναμέσον με δεινά του,
φορτωμένων κουταλών.

86 Και βοούν κοντυλοφόροι
με χρυσάφι πληρωτοί
τάχα οι κουκουλοφόροι
για τη χώρα ειναι ντροπή.

87 Και συφέρο αυτοί που έχουν
να ΄χει ο λαός ζυγό,
στα «παράθυρα» όλο τρέχουν
κι άλλα λεν απ΄ό,τι εγώ.

88 Και ιμάτια ξεσκιούνε
για κουκούλες σαν ακούν,
ενώ ευρώ χίλια τσιμπούνε
κάθε λέξη που θα πουν.

89 Και αλήτη τον βαφτίζουν
και τον λεν φασισταριό
το νεαρόν όπου λογχίζει
της δουλείας το θεριό.

90 Και καλά γραββατωμένοι
και τα μάλα κορδωτοί
σκνίπα γίνονται-οι καϋμένοι!-
με ανοησίας πιοτί.

91 Μα τους προσπερνάς σύ όλους
και τα τέτια τ΄αγνοείς-
συ μακριά είσαι από δόλους
και διαθέσεις χαμερπείς,

92 Τους σκυμμένους ξεντροπιάζεις,
τους δοτούς ταρακουνάς
τους φασίστες ξεμπροστιάζεις
και τους δείχνεις και σε μας.

93 Κι αιστανόμαστε ευφροσύνη
σα σε βλέπουμε μπροστά
και ας ειν’ στάχτη να γίνει
ό,τι ο φαύλος σου χρωστά.

94 Για όσους ζουν αναγκεμένοι
στων μεγάλων την κλεψιά,
και στης ζήσης είναι ξένοι
τη γλυκάδα την αψιά,

95 για όσους είν΄ πληγές γεμάτοι
στην καρδιά και στην ψυχή
και γι αυτούς να τους δει μάτι
δεν υπάρχει,ούτε ευχή,

96 για κεινούς που ούτε να δούνε
μέρα ελπίζουνε καλή
και συμπόνιας δεν τρυγούνε
ψεύτικο έστω ένα φιλί,

97 για όσους αίμα τους κι ιδρώτας
των πλουσίων είναι σοδειά
και παρά δε ζουν μετρώντας
μα όλο αναπαραδιά,

98 για κεινούς που να δουλέψουν
θέλουν,κι άνεργοι όλο ζουν,
και που μόνο αν θα κλέψουν
την ημέρα τους περνούν,

99 είναι οι κουκουλοφόροι
φίλοι πρώτοι κι αδερφοί
και σαν του ματιού έχουν κόρη
την αγνή τους τη μορφή.

100 Γι αυτούς οι κουκουλοφόροι
δίκοπο είναι κοφτερό
κι είναι σάρισα και δόρυ
και πιοτό φαρμακερό,

101 όπου σφάζει και τρυπάει
και δλητήριο κερνά
και ο πλούσιος μαρτυράει
κι αίμα ό,τι έφαγε ξερνά.

102 Κι από κείνους καρτεράνε
οι φτωχοί το γδικιωμό
και των τόσων προσδοκάνε
των βασάνων τους σωσμό.



103 Ω! Γενναίοι κουκουλοφόροι!
Η φιλτάτη μας πατρίς
της Βουλής δεν είναι οι χώροι
μα όπου είστε είναι εσείς.

104 Και μη σκέψη γεννηθεί σας
πως χαλάτε ξένο βιος:
όλη η Πλάση είναι δική σας
μιας και βγήκατε στο φως.

-----

 
At 21/8/17 10:49 π.μ., Blogger raybanoutlet001 said...

ugg outlet
michael kors handbags
ray ban sunglasses
jordan shoes
ray ban sunglasses outlet
michael kors uk
oakley sunglasses
cheap ugg boots
pandora jewelry
ugg outlet

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home